Afvalverwerkers

99% van al het leer is afkomstig van de huiden van runderen, schapen, geiten en varkens (in deze volgorde, waarbij de runderen 70% van al het leer leveren). Voor degenen die zich afvragen welke dieren goed zijn voor de laatste procent, dit zijn de zogenaamde exoten zoals slangen, krokodillen, struisvogels etc. 

Ik heb in een eerdere column al uitgelegd dat geen dier wordt gedood voor zijn of haar huid. Los van de discussie of dat wel of niet meer van deze tijd is, zou het ook simpelweg niet renderen. De huid vertegenwoordigt slechts een waarde van circa 3% van de totale waarde van het dier.

Leer is dus een bijproduct van de vleesindustrie. Je zou het afval kunnen noemen. Een vreemd idee als je kijkt naar de schoonheid, de ontelbare toepassingen, de eigenschappen van het natuurproduct, maar het is feitelijk afval. En wat is er nu beter, duurzamer en verstandiger om dit ‘afval’ een tweede leven te geven?! Naar schatting wordt jaarlijks ruim 7 miljoen ton (!) huiden verwerkt tot een duurzaam product. Huiden die dus als we er niets mee zouden doen op de afvalberg terecht zouden komen. 

Nu is al geruime tijd een discussie gaande, met name in het Westen, of we niet teveel vlees consumeren. Hoe lekker ik vlees ook vind, het mag best wat minder en ik geloof ook dat het beter is om te variëren. Bovendien zijn er gezonde en smakelijke alternatieven om nog maar te zwijgen over heerlijke vegetarische gerechten. Ontwikkelingen die ervoor zouden zorgen dat er minder huiden beschikbaar zouden komen. 

Maar wordt er ook minder vlees gegeten? Het antwoord hierop is nee. Volgens de voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties groeide de wereldwijde vleesconsumptie per persoon van 35 kg aan het einde van de 20e eeuw naar 40 kg in 2015 en verwacht de organisatie dat dit naar 45 kg per hoofd van de bevolking zal groeien. Deze groei komt met name uit de landen die in ontwikkeling zijn zoals China. 

Er is dus geen enkele reden om aan te nemen dat met veeteelt gestopt wordt. Bovendien vormt vee een onontbeerlijke bron van eiwitten, is zij belangrijk voor de samenleving en economie. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie zijn wereldwijd meer dan een miljard mensen werkzaam in de verschillende ketens voor dierlijke producten. 

Kortom, er zal vee blijven en voorlopig eerder meer dan minder, wat wij daar ook van vinden. Met als gevolg dat er ook jaarlijks miljoenen huiden, ‘afval’, zijn waar maar beter iets duurzaams van gemaakt kan worden. Materiaal dat, in tegenstelling tot diverse varianten kunstleer (‘vegan-leather’, eco-leather etc), er al is en dus niet gemaakt hoeft te worden. Het ware recyclen. 

Ik heb altijd een voorliefde gehad voor mooie natuurproducten zoals leer, maar had me 20 jaar geleden nooit gerealiseerd dat ik in een afvalverwerkende industrie ging werken, maar dit maakt het alleen maar mooier…