Kletspraat

“Het is kletspraat, het is kletspraat, het is weer een hoop onzin bij elkaar, het is kletspraat, kletspraat, want dit verhaal is helemaal niet waar”. Wie kleine kinderen of kleinkinderen heeft, kent dit liedje van het NPO ZAPP-programma Studio Snugger. In dit programma moeten kinderen raden of een verhaal dat iemand vertelt snugger of juist kletspraat is. 

Hieraan moest ik onlangs denken toen ik in korte tijd twee autodealers binnenstapte en door overigens sympathieke en enthousiaste autoverkopers bij werd gepraat over het uitsterven van lederen bekleding. Ze hadden beiden duidelijk een cursus gehad en strooiden met termen als veganistisch leer, vezels van cactussen en kokosnoten, het gebruik van plastic dat uitsluitend van PET- flessen afkomstig is, het watervrij produceren van dit wondermateriaal enz enz. Aan hun enthousiasme lag het niet. Maar dit was een schoolvoorbeeld van de klok horen luiden, maar niet weten waar de klepel hangt. 

Toen ik vroeg hoe het dan zit met de laag polyurethaan, het vrijkomen van microplastics, CO2 uitstoot en methaan, omdat dit uit fossiele brandstoffen wordt gemaakt werd het enthousiasme al iets minder. “Maar het grootste voordeel van ‘vegan leer’ is dat de auto vrij is van dierlijke materialen”. Hij had gelezen dat de dierenrechtenorganisatie PETA samen had gewerkt met Tesla en dat er door gebruik te maken van synthetisch kunstleer het leven van miljoenen koeien jaarlijks gered wordt. Zijn droom spatte uiteen toen ik hem vertelde dat er geen enkele koe of stier in de hele wereld wordt gedood voor haar of zijn huid. Dat de leerindustrie juist miljoenen tonnen afval van de vleesindustrie een tweede of derde leven geeft. 

Lederen bekleding in een auto krijgt inderdaad veel te verduren, denk aan temperatuur- en luchtvochtigheid verschillen, slijtage door gebruik, blootstelling aan fel zonlicht enz. In het ‘vegan-interieur’ van o.a. Tesla en BMW vind je nog steeds een met echt leer bekleed stuurwiel terug. “Leer op een stuurwiel slijt logischerwijs bovenmatig, je hebt het altijd met je handen vast, op die handen kan bijvoorbeeld creme of zonnebrand zitten. Bovendien laat je het stuur door je handen glijden als je een bocht uitkomt” legt een BMW-ingenieur uit. Een ‘leer-achtig’ materiaal ontwikkelen dat daar tegen kan, blijkt buitengewoon lastig. Maar is dit niet weer het zoveelste bewijs dat echt leder juist duurzaam is, dat het veel langer mee gaat?! 

Volvo, een automerk met duurzaamheid hoog in het vaandel, is erg innovatief bezig met bekledingsmaterialen afkomstig van biologische en gerecycleerde bronnen. Maar Volvo voert als argument aan dat de veeteelt verantwoordelijk is voor een groot deel van de uitstoot van broeikasgassen. Dit kan kloppen, maar leder is nog altijd afval van de vleesindustrie. Zolang er vlees gegeten wordt, heb je huiden. Materiaal dat langer meegaat dan kunstvarianten, te repareren en te hergebruiken is. 

Ik ben zeker niet tegen mooie initiatieven, productontwikkeling, het streven naar klimaatneutraliteit. Hier moeten we ook op blijven inzetten. 

Maar, we moeten bij de feiten blijven en de marketingpraatjes niet als waarheid aannemen. Snugger dus en geen kletspraat!