Leer of geen leer, that's the question...

Vegan leather, eco-leer, recycled leather, e-Leather, faux leather, synthetisch leer… slechts een greep uit begrippen die we dagelijks tegenkomen in de meubel-, schoenen-, auto-, kleding- en (hand-) tassenindustrie. Veelal marketing-termen, maar weten we wel wat wat is? In ieder geval wordt de suggestie gewekt dat het iets met leer te maken heeft. Blijkbaar voegt dit iets toe en zegt men liever niet dat het nep of imitatie is of is het gewoon in deze tijd populair om in termen van milieu- en diervriendelijk te communiceren? Als het echt zo is dat het beter is voor het milieu dan echt leer mag dit natuurlijk benadrukt worden, maar is dit ook zo? Wordt de consument niet voor de gek gehouden? 

(Echt-)Leer is (een bewerking van) een huid van een dier. Een van de meest veelzijdige materialen die wij kennen. De vezelstructuur van de huid maakt het tot een uniek natuurlijk materiaal. Het is elastisch, ademt, oersterk, duurzaam, comfortabel, kan eindeloos mee gevarieerd worden en is voor vele toepassingen geschikt. Al in de pre-historie werden de huiden van met name runderen, schapen, geiten en varkens gebruikt als bescherming tegen weer en wind. Sinds die tijd zijn er talloze toepassingen bij gekomen. Vroeger was leerlooien een milieubelastende industrie, maar dankzij nieuwe technieken, minder chemicaliën, betere zuivering enz zijn enorme stappen gezet. 

Een veel gehoord fabeltje of misverstand is dat dieren worden geslacht voor hun huid. De huid is afval, een bijproduct van de vleesindustrie. 99% van al het leer ter wereld is afkomstig van voedselproducerende dieren. Deze natuurlijke hulpbron wordt wereldwijd dankzij de vaardigheden van leerlooiers en verwerkers op vele manieren gebruikt in plaats van als afval op stortplaatsen terecht te komen. Volgens schattingen wordt ongeveer 10 miljoen ton huiden per jaar gerecycled. 

Vegan leather, faux leather, synthetisch leer hebben feitelijk niets met leer te maken behalve dat het er op lijkt. Het zijn verzamelnamen van materialen die niet van dierlijke oorsprong zijn maar wel een ‘leren uitstraling hebben’. In de praktijk zijn dit vooral materialen die van olie zijn gemaakt, zoals plastic, PVC enz. Het populaire label ‘veganistisch’ wil niet automatisch zeggen dat het ook ‘natuurlijk’ of ‘milieuvriendelijk ’of ‘duurzaam’ is. Veelal juist minder duurzaam dan echt leer. 

In de automobiel industrie is een grote transformatie gaande van de fossiele brandstoffen naar elektrische auto’s. Hoe hypocriet van Tesla, Volvo, BMW enz om vervolgens wel kunstleer (een olieproduct) in hun auto’s te verwerken.. 

Ik denk dat we de conclusie kunnen trekken dat er veel begrippen als dierenwelzijn, vleesconsumptie, stikstofuitstoot, duurzaamheid, veganisme enz door elkaar worden gebruikt. Stuk voor stuk belangrijke thema’s, voor de een meer dan voor de ander, maar we zijn er allemaal bij gebaat als er eerlijke informatie wordt verstrekt, man en paard wordt genoemd. 

Het zou te makkelijk zijn om als leerleverancier te zeggen dat de consument voor leer zou moeten kiezen, over smaak valt immers niet te twisten. Zolang de consument maar écht weet wat hij of zij kiest.